Δίκαιο της Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής
Η νομοθεσία για την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είναι σχετικά νέα και ιδιαίτερα περίπλοκη. Διαφέρει από τις άλλες Ευρωπαϊκές νομοθεσίες, γεγονός που προσελκύει το ενδιαφέρον πολλών ξένων. Καθημερινά προκύπτουν διάφορα ερωτήματα κατά την εφαρμογή της που χρειάζονται άμεσα απαντήσεις.
Η εμπειρία μας στον τομέα αυτό είναι πλούσια και συμβουλεύουμε τόσο ιδιώτες Έλληνες και ξένους όσο και Μονάδες Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής και γιατρούς που ασχολούνται με θέματα εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Έχουμε εκδώσει σωρεία δικαστικών αποφάσεων που αφορούν την παρένθετη μητρότητα και τη μεταθανάτια γονιμοποίηση πολλές από τις οποίες είναι μοναδικές και μερικές από αυτές έχουν αποτελέσει το έναυσμα για συζητήσεις σε πανεπιστημιακό επίπεδο.
Σχετικές Δημοσιεύσεις
Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΑΡΕΝΘΕΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΑΠΟ ΑΓΑΜΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΑΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΝΟΜΗ ΤΑΞΗ
Αντικείμενο ανάλυσης της συγκεκριμένη μελέτης αποτελούν οι λόγοι για τους οποίος ο άγαμος μοναχικός άντρας είναι αποκλεισμένος από τη δημιουργία μονογονεϊκής οικογένειας με τη βοήθεια παρένθετης μητέρας και η εξαγωγή ενός συμπεράσματος αναφορικά με το κατά πόσο οι λόγοι αυτοί είναι δικαιολογημένοι ή όχι.
ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΩΣ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
Η γυναίκα μπορεί να υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση μέχρι το 54ο έτος της ηλικίας της.
Η ίδρυση της συγγένειας στη μεταθανάτια (post mortem) τεχνητή γονιμοποίηση
Μείζον ζήτημα είναι η θεμελίωση της συγγένειας μεταξύ του αποβιώσαντα γονέα και του τέκνου που γεννιέται μέσω της μεθόδου της μεταθανάτιας τεχνητής γονιμοποίησης. Σε περίπτωση μη θεμελίωσης συγγένειας πλήττεται το συμφέρον του εκάστοτε τέκνου, αφού γεννιέται ορφανό, αλλά και η ιδιωτική βούληση και αυτονομία του θανόντος και του επιζήσαντος συζύγου ή συμβίου ή συντρόφου αντίστοιχα.